Amparo López Herrizaingo kontseilariak Nafarroako joko-mendekotasunaren laguntza eta prebentziorako Aralar elkartea bisitatu du..
Herrizaingo, Funtzio Publiko eta Justiziako sailburua Aralarren egoitzan izan zen joan den urriaren 3an, Ludopatiaren Prebentziorako eta Laguntzarako Elkartearen gonbidapena onartuz, jokoarekiko mendekotasuna duten pertsonekin eta horien senideekin elkartzeko.
Gaur egun ludopatia bidezko tratamenduan dauden pertsonak eta programa osatu eta birgaituta dauden beste batzuk bertaratu ziren hitzordura. “Gure esperientzia eta bizipenak sailburuarekin partekatu nahi ditugu, estatistiketan agertzen ez dena, beste pertsona batzuek gauza bera egin ez dezaten balio badu ere” esan zuten.
Nafarroako Foru Komunitateko jokoaren erregulazioaren arduradunak bertatik bertara ezagutu ahal izan zituen ausazko jokoek pertsona askorengan dituzten ondorio negatiboak. Horren ondorioz, askotan zor onartezinak sortzen dira, gehiegizko interesak dituzten kredituengatik, familia-gatazkak, beste osasun-arazo batzuk edo lana galtzea. Errehabilitazio-prozesuaren ondoren beren “bizitzaren agintea berreskuratu” duten pertsonek ere hartu zuten hitza. “Prozesua gogorra da, baina merezi du. Hori bai, irteteko laguntza profesionala behar da, bestela oso zaila da”, adierazi zuten.
López sailburuak bileran azpimarratu zuenez, jokoaren inguruko lana Herrizaingo, Funtzio Publiko eta Justizia Sailak egiten dituen ekintzen ildo estrategiko bat da, eta, horregatik, Joko eta Apustuen Erregelamendu Orokorra garatu da. Araudi hori, funtsean, kolektibo kalteberak eta adingabeak babestera bideratuta dago, bai eta mendekotasun- eta esposizio-arriskuak murrizteko, irisgarritasuna murrizteko eta babes-faktoreen gainean jarduteko neurriak ezartzera ere, hezkuntzatik eta gizarte-sentsibilizaziotik abiatuta.
Bilerak iraun zuen ia bi orduetan zehar, Aralarretik aspaldidanik aldarrikatzen ari diren hainbat gai sortu ziren, hala nola kontrol neurriak. Sarbide-kontrola funtsezko neurria da, aurpegi-ezagutzaren edo NAN elektronikoaren bidez, edo kontu edo fitxa bat sortu eta bere burua identifikatu behar duen sistema bat, online nahiz aurrez aurre jokatu ahal izateko.
Kezka agertu zuen jokoaren kontrolik ez dagoenaren sentsazioa dagoelako, nahiz eta Ikuskapen Plan bat egon. “Harrigarria da ikuskapenetan 18 urtetik beherakoak ia ez izana jolasean, denak noizbait ikusi ditugunean, eta inkestek frogatzen dute ehuneko handi bat fisikoki jokatzen ari direla”. Bertaratutako pertsona batzuek aitortu zuten adingabeak zirela hasi zirela jokatzen, “eta inork ez zigun galdetu, ezta galarazi ere”.
Ausazko jokoen arriskuei buruzko kontzientzia sozial urriaz ere hitz egin zen. “Hemen gaudenak icebergaren punta besterik ez gara. Gizarteak jakin behar du zer-nolako arazoa dakarren, baina ludopatia mendekotasun isila denez, badirudi ez dela existitzen”.
Nafarroan, mendekotasun hori duten 6.500 pertsonetatik 220 inguru diagnostikatzen eta tratatzen dira urtean (sare publikotik edo Aralarretik artatuta), ludopatiaren prebalentzia-indizeak kontuan hartzen baditugu. Oso adin txikietan prebenitzea behar-beharrezkoa agertzen da gaitz handiagoak saihesteko.
Joko-zergen bidez administrazio publikoek jasotzen dituzten diru-sarrerei dagokienez, joko-enpresen artean behin eta berriz erabiltzen den argudioa, adierazi zuten “zergatik ez den hitz egiten horren ondorioek eragiten duten gastuari buruz, hala nola tratamenduak, epaiketak… suizidioak”.
Halaber, adierazi zen osasun-arloko baliabide gehiago behar direla doako tratamendu bat jaso ahal izateko. Norbaitek tabakoak eragindako minbizia badu, osasungintzak tratatzen du, ez?. Nire esperientzia eta jende askorena da osasun publikora joaten garenean Aralarrera etortzeko esaten digutela, eta iristen garenean itxaron-zerrenda bat aurkitzen dugula. Sartu arteko denbora hori “prozesuaren zatirik txarrena” dela esan zuten, “baina eskerrak Aralar existitzen den “. “Aralar gabe oso zaila da honetatik ateratzea, ezinezkoa ez esateagatik”, adierazi zuen ama batek.
Bisitaren laburpen-bideo bat ikus daiteke HEMEN sakatuz.
